Fear of Chandushah over : ਅੱਠਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਵੱਧਦੇ ਹੋਏ ਤੇਜ–ਪ੍ਰਤਾਪ ਦੀ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਪ੍ਰਥੀਚੰਦ ਦੇ ਬੇਟੇ ਮਿਹਰਵਾਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਤੋਂ ਈਰਖਾ ਹੋਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਸੂਚਨਾ ਦੀਵਾਨ ਚੰਦੂਸ਼ਾਹ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਈ। ਇਸ ਉੱਤੇ ਦੀਵਾਨ ਚੰਦੂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਡਰ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਕਿਤੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਖੂਬ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੂਮਿਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਕੇਵਲ ਉਸਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਕੇ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਇਸ ਗੰਭੀਰ ਵਿਸ਼ਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਚੰਦੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਤ ਭੇਜਕੇ ਆਪਣਾ ਪੱਖ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਸ਼ਚਾਤਾਪ ਸਵਰੂਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕਿ ਇਹ ਮਨ-ਮੁਟਾਅ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਜਦੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦੂਤ ਚੰਦੂਸ਼ਾਹ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਲੈ ਕੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਕੋਲ ਅੱਪੜਿਆ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਣ ਵਲੋਂ ਸਾਫ਼ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਜਵਾਬ ਵਲੋਂ ਚੰਦੂ ਨੂੰ ਖਦਸ਼ਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਵੱਧਦੀ ਹੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਨਾ ਬਣ ਜਾਵੇ। ਉਸਨੇ ਜੁਗਤ ਲਾਈ ਅਤੇ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਸੂਬੇਦਾਰ ਨੂੰ ਪੱਤਰ ਭਿਜਵਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੇ ਕੋਲ ਭੇਜੇ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਵੱਲੋਂ ਬਗਾਵਤ ਦਾ ਡਰ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਰਾਜਪਾਲ ਕੁਲੀਜ ਖਾਨ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਗੁਰੂ ਉਪਮਾ ਨੂੰ ਵਧਾ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਇੱਕ ਖਤਰੇ ਦੇ ਆਭਾਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।
ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਹਾਂਗੀਰ ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਇਸ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸਲਾਹਕਾਰ ਕਮੇਟੀ ਬੁਲਾਈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਉਪਮੰਤਰੀ ਵਜ਼ੀਰ ਖਾਨ ਵੀ ਸਨ। ਇਹ ਵਜ਼ੀਰ ਖਾਨ ਗੁਰੂਘਰ ਵਿੱਚ ਬੇਹੱਦ ਸ਼ਰਧਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਈ ਮੀਆਂ ਮੀਰ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਲੋਧਰ ਰੋਣ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਰਣ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਵਲੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਰਚਿਤ ਸ੍ਰੀ ਸੁਖਮਨੀ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨਿੱਤ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਸਬਰ ਰੱਖਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਉੱਤੇ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ– ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਰਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਸੂਝਵਾਨ ਵਜੀਰਚੰਦ ਨੇ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸੱਦਕੇ ਲਿਆਂਦਾ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਭੁਲੇਖਾ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਇਆ। ਉਸਨੇ ਵਜੀਰ ਖਾਨ ਅਤੇ ਕਿੰਚਾ ਬੇਗ ਦੇ ਹੱਥ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਉਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਭੇਜਿਆ। (ਚੱਲਦਾ)
