Guru Arjan Dev : ਸੱਤਾ ਅਤੇ ਬਲਵੰਡ ਦੋਵੇਂ ਪਿਤਾ ਪੁੱਤਰ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੇ ਕੀਰਤਨੀਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੱਤਾ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, “ਮੇਰੀ ਲੜਕੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਕੁਝ ਮਦਦ ਕਰੋ.” ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅੱਜ ਦੇ ਕੀਰਤਨ ਦਾ ਜੋ ਵੀ ਚੜ੍ਹਾਵਾ ਆਏਗਾ, ਉਹ ਸਾਰਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ?” ਕੀਰਤਨ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਈ ਸਾਰੀ ਭੇਟ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਭੇਟ ਆਮ ਦਿਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਭਰਾ ਪਿਰਥੀ ਚੰਦ ਨੂੰ ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸੱਤਾ ਅਤੇ ਬਲਵੰਡ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀਂ ਭੋਲੇ ਹੋ, ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਵਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਭੇਟਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਸਨ।” ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੀਰਤਨ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ ਤਾਂ ਸੰਗਤ ਨਹੀਂ ਆਏਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੇਵਲ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਰਤਨ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਹੀ ਸੰਗਤ ਤੋਂ ਚੜ੍ਹਾਵਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
ਸੱਤਾ ਅਤੇ ਬਲਵੰਡ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਆਈ ਕਿ ਪ੍ਰਿਥੀ ਚੰਦ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਖ਼ਤ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਲਿਆਈ ਦੀ ਸਲਾਹ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਪ੍ਰਿਥੀ ਚੰਦ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ‘ਚ ਆਏ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਹਿਣ ‘ਤੇ ਗੁਰੂ ਘਰ ਕੀਰਤਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਗਏ। ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਵੀ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਹ ਹੰਕਾਰੇ ਗਏ ਹਨ।” ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਕੀਰਤਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ, ਸਾਰੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕੀਰਤਨ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੋਈ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਸੱਤਾ ਅਤੇ ਬਲਵੰਡ ਦੇ ਸਰੀਰ ‘ਤੇ ਫ਼ੋੜੇ (ਕੋੜ੍ਹ) ਨਿਕਲ ਆਏ। ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਬਦਬੂ ਆਉਣ ਲੱਗੀ, ਕੋਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਮੁਸੀਬਤ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ, ਉਹ ਲਾਹੌਰ ਗਏ ਅਤੇ ਭਾਈ ਲੱਧੇ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਭਾਈ ਲੱਧੇ ਜੀ ਗੁਰੂ ਘਰ ਤੋਂ ਫਿਟਕਾਰੇ/ਦੁਤਕਾਰੇ ਹੋਏ ਸੱਤਾ ਤੇ ਬਲਵੰਡ ਨਾਲ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੋਲ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਇਆ । ਗੁਰੂ ਜੀ ਭਾਈ ਲੱਧੇ ਦੇ ਇਸ ਕੰਮ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ। ਭਾਈ ਲੱਧੇ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰਦਿਆਂ, ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ, “ਉਹ ਗੁਰੂ ਘਰ ਤੋਂ ਮੁਆਫ਼ੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਉਹ ਉਸੇ ਹੀ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰੇ,ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ” ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਸਤਤਿ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਸਮਝ ਗਏ ਕਿ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
