ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ : ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਖੇਡ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਓਲੰਪਿਕਸ ਸਮੇਤ ਵੱਡੇ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਮਗੇ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਲੈਣ ਲਈ ਇੱਕ ਹੋੜ ਮਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦੂਜੀ ਹਕੀਕਤ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਉਭਰਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਹਾਲਾਤ ਕਾਰਨ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮਦਦ ਲਈ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਟੋਕੀਓ ਓਲੰਪਿਕਸ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਰੌਲੇ -ਰੱਪੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਮਾਮਲਾ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਜੂਨੀਅਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰੈਸਲਰ, ਜੋ ‘ਮੈਰੀਕਾਮ’ ਬਣਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖ ਰਹੀ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਬਾਕਸ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਦੀਆਂ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਟ ਰਹੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਅਸੀਂ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ‘ਮੈਰੀਕਾਮ’ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਕਰਾਂਗੇ?
ਚਾਰ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਤੱਕ ਰਿਤੂ ਵੀ ਮੈਰੀਕਾਮ ਵਾਂਗ ਰੈਸਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਕਮਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਸੈਕਟਰ -22 ਦੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵਾਹਨਾਂ ਦੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਦੀਆਂ ਪਚੀਆਂ ਕੱਟ ਰਹੀ ਹੈ। ਰਿਤੂ ਨੇ ਬਾਕਸਿੰਗ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੈਸਲਿੰਗ (ਕੁਸ਼ਤੀ) ਅਤੇ ਵਾਲੀਬਾਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਕੂਲ ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੇਮ ਖੇਡੀ ਹੈ। ਸਾਲ ਸਾਲ 2017 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਾਲਕ ਦਾ ਪਿਤਾ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਏ, ਤਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਆ ਗਿਆ।
ਰਿਤੂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਚਾਰ ਭੈਣ -ਭਰਾ ਹਨ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾ ਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਅਜੇ ਵੀ ਸਕੂਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਕੁਕਿੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਘਰ ਚੱਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਟਣ ਦਾ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਇੱਥੋਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ 350 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।
ਰਿਤੂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਾਲ 2014 ਵਿੱਚ ਸੈਕਟਰ -35 ਮਾਡਲ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸੈਕਟਰ -20 ਦੇ ਮਾਡਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਇੰਟਰ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਰਾਜ ਲਈ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਵਾਲੀਬਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਤਮਗਾ, ਬਾਕਸਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਨਾ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਤਮਗਾ ਅਤੇ ਰੈਸਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਨ ਤਮਗਾ ਜਿੱਤਿਆ।
ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ, ਰਿਤੂ ਨੇ ਤੇਲੰਗਾਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋਈ 62ਵੀਂ ਸਕੂਲ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸੀ ਦਾ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਰਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਹੋਈ 59ਵੀਂ ਸਕੂਲ ਨੈਸ਼ਨਲ ਵਾਲੀਬਾਲ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ -2013-14 ਅਤੇ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ 61 ਵੀਂਨੈਸ਼ਨਲ ਸਕੂਲ ਰੈਸਲਿੰਗ 2015 ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ ਟੀਮ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕੀਤੀ।
ਰਿਤੂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਛੱਡਿਆ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਮੇਰੀ ਸੁੱਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ 12ਵੀਂ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਛੱਡਣਾ ਪਿਆ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਖੇਡ ਅਧਿਆਪਕ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ 12ਵੀਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ 12ਵੀਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਓਪਨ ਕੈਟਾਗਰੀ ਵਿੱਚ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਰਮਜੀਤ ਸਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਫਿਰ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਵੀ ਚੱਕਰ ਕੱਟੇ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਗੱਲਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਚੱਕਰ ਲਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਦਿਹਾੜੀ ਖਰਾਬ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ : ਵੱਡੀ ਖਬਰ : ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਚਢੂਨੀ ਨੇ ਕਿਸਾਨ ਮੋਰਚੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਅਲਵਿਦਾ
ਰਿਤੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਬਾਕਿਸੰਗ ਦੇ ਮੈਚ ਦੇਖੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਕਈ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਲਈ ਫਾਰਮ ਭਰੇ ਹਨ, ਪਰ ਮੈਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੀ। ਰਿਤੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ 23 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਖੇਡ ਵਿਭਾਗ ਉਸਨੂੰ ਮੌਕਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਮੈਡਲ ਜਿੱਤ ਸਕਦੀ ਹੈ।
