ਪਠਾਨਕੋਟ ਦੇ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨਲ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਬੁੱਧਵਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਗਏ ਜਦੋਂ ਭਾਰਤ-ਚੀਨ ਸਰਹੱਦ ‘ਤੇ ਲੱਦਾਖ ਸਰਹੱਦ ‘ਤੇ ਗਲਵਾਨ ਦੇ ਚਾਰਬਾਗ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਚੱਟਾਨ ਫੌਜ ਦੀ ਗੱਡੀ ‘ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ। ਪਠਾਨਕੋਟ ਦੇ ਬਹਾਦਰ ਪੁੱਤਰ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨਲ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ (33) ਦੀ ਦੇਹ ਵੀਰਵਾਰ ਦੁਪਹਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਪਠਾਨਕੋਟ ਦੇ ਅਬਰੋਲ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰੇ ਫੌਜੀ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨਲ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਲੱਦਾਖ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀ ਭਾਰਤ-ਚੀਨ ਸਰਹੱਦ ‘ਤੇ ਫੌਜ ਦੀ 14 ਹਾਰਸ ਰੈਜੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਤਾਇਨਾਤ ਸਨ। ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਿਤਾ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਕਰਨਲ ਆਰਪੀਐਸ ਮਨਕੋਟੀਆ, ਮਾਂ ਸੁਨੀਤਾ ਮਨਕੋਟੀਆ ਅਤੇ ਪਤਨੀ ਤਾਰਿਣੀ ਡੂੰਘੇ ਸਦਮੇ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਘਰ ਲਿਆਂਦੀ ਗਈ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂ ਸਨ। ਮਾਸੂਮ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਹੁਣ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਤਨੀ ਤਾਰਿਣੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੰਝੂ ਨਹੀਂ ਰੁਕ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਤਾਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ‘ਤੇ ਦੁਖ ਵੀ ਹੈ।
ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨਲ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਮਨਕੋਟੀਆ ਦੀ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇਹ ਨੂੰ ਤਿਰੰਗੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟ ਕੇ ਲੇਹ ਤੋਂ ਪਠਾਨਕੋਟ ਏਅਰਬੇਸ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੋਂ ਮਾਹੌਲ ਬਹੁਤ ਹੀ ਗਮਗੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸਜਾਏ ਗਏ ਫੌਜੀ ਵਾਹਨ ਵਿੱਚ ਅਬਰੋਲ ਨਗਰ ਸਥਿਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ। ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨਲ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਮਨਕੋਟੀਆ, ਜੋ ਵੀਰਵਾਰ ਨੂੰ ਤਿਰੰਗੇ ਵਿੱਚ ਲਿਪਟ ਕੇ ਵਾਪਸ ਆਏ ਸਨ, ਦਾ ਪਠਾਨਕੋਟ ਦੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨਘਾਟ ਵਿੱਚ ਫੌਜੀ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਫੌਜ ਦੀ 23 ਪੰਜਾਬ ਯੂਨਿਟ ਦੇ ਕਮਾਂਡਿੰਗ ਅਫਸਰ ਕਰਨਲ ਪੰਕਜ ਰਾਠੀ ਅਤੇ 2ਆਈਸੀ ਗੌਰਵ ਸ਼ੈੱਟੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਨ ਕੈਂਟ ਤੋਂ ਪਹੁੰਚੀ ਫੌਜੀ ਟੁਕੜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰ ਉਲਟੇ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਬਿਗਲ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਧੁਨ ‘ਤੇ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾਈਆਂ, ਸ਼ਹੀਦ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਰਨਲ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਮਨਕੋਟੀਆ ਨੂੰ ਸਲਾਮੀ ਦਿੱਤੀ।
ਫੌਜ ਦੇ ਅਫਸਰਾਂ ਸਣੇ ਸ਼ਹੀਦ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਕਰਨਲ ਆਰ.ਪੀ.ਐਸ. ਮਨਕੋਟੀਆ, ਮਾਂ ਸੁਨੀਤਾ ਮਨਕੋਟੀਆ, ਪਤਨੀ ਤਾਰਿਣੀ ਮਨਕੋਟੀਆ, ਭਰਾ ਮੇਜਰ ਸ਼ੌਰਿਆ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਮਨਕੋਟੀਆ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਸਣੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕੈਬਨਿਟ ਮੰਤਰੀ ਲਾਲ ਚੰਦ ਕਟਾਰੂਚੱਕ ਤੇ ਹੋਰ ਅਫਸਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਸ਼ਹੀਦ ਨੂੰ ਭਾਵੁਕ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਟ ਕੀਤੀ। ਤਿਰੰਗੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਦੇਹ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮਾਂ ਸੁਨੀਤਾ ਮਨਕੋਟੀਆ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਕਰਨਲ ਆਰ.ਪੀ.ਐਸ. ਦਾ ਦੁੱਖ ਵੇਖਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸ਼ਹੀਦ ਦਾ ਡੇਢ ਸਾਲ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਵਿਓਮ ਕਦੇ ਤਿਰੰਗੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹੀਦ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕਦੇ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਾਇਆ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਉੱਠ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹੀਦ ਪਿਤਾ ਦੇ ਤਾਬੂਤ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਾਏ ਗਏ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਫੁੱਲ ਚੁੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਤਾਬੂਤ ਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹੀਦ ਪਿਤਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ‘ਤੇ ਸੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰ ਅੱਖ ਨਮ ਹੋ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਸ਼ਹੀਦ ਦੇ ਭਰਾ ਮੇਜਰ ਸ਼ੌਰਿਆ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹੀਦ ਭਰਾ ਦੀ ਚਿਖਾ ਨੂੰ ਅਗਨੀ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨਘਾਟ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਕੀ ਜੈ, ਸ਼ਹੀਦ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਭਾਨੂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਅਮਰ ਰਹੇ ਦੇ ਨਾਅਰਿਆਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਉੱਠਿਆ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ : ਸ਼ਹੀਦ ਦਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮ੍ਰਿਤ/ਕ ਦੇ/ਹ ਪਹੁੰਚੀ ਜੱਦੀ ਪਿੰਡ, ਵੀਰ ਦੇ ਗੁੱਟ ‘ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਬੰਨ੍ਹੀ ਰੱਖੜੀ
ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਦਾ ਦੁਖੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਹੈ। ਪਿਤਾ ਕਰਨਲ ਆਰਪੀਐਸ ਮਨਕੋਟੀਆ ਨੇ ਹੰਝੂ ਭਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੱਲ੍ਹ ਸਵੇਰੇ 7 ਵਜੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪਾਪਾ ਮੈਂ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਲਈ ਫਾਇਰਿੰਗ ਰੇਂਜ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਫੋਨ ਕਰਾਂਗਾ। ਪਰ ਇਹ ਹਾਦਸਾ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਫ਼ੋਨ ਕਾਲ ਤੋਂ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਢੇ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਵਾਪਰਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਆਖਰੀ ਫ਼ੋਨ ਕਾਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਹੈ ਪਰ ਉਸਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ‘ਤੇ ਵੀ ਮਾਣ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੰਮ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇਹ ਵਰਦੀ ਪਾਈ ਸੀ, ਉਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਕੇ, ਇਸ ਵਰਦੀ ਦਾ ਕਰਜ਼ ਚੁਕਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜੀ ਡਿਊਟੀ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ।
ਵੀਡੀਓ ਲਈ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ -:
