ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆਮ ਆਦਮੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ 92 ਵਿਧਾਇਕਾਂ ਵਿੱਚ ਡਾ. ਅਮਨਦੀਪ ਅਰੋੜਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੋਗਾ ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰ ਸੋਨੂੰ ਸੂਦ ਦੀ ਭੈਣ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਮਾਲਵਿਕਾ ਸੂਦ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਦੋ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਯੂਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ।
39 ਸਾਲਾਂ ਡਾ. ਅਰੋੜਾ ਕੋਲ ਸਿਮਫੇਰੋਪੋਲ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੀਮੀਆ ਸਟੇਟ ਮੈਡੀਕਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਮੈਡੀਸਨ ਅਤੇ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ ਬੈਚਲਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਰੂਸ ਵੱਲੋਂ 2014 ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡਾ. ਅਰੋੜਾ 2008 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਪਰਤ ਆਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮੈਡੀਕਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਪ੍ਰੀਖਿਆ (FMGE) ਪਾਸ ਕੀਤੀ।
ਵਿਧਾਇਕ ਦੇ ਪਤੀ ਅਤੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਵੀ ਯੂਕਰੇਨ ਤੋਂ ਮੈਡੀਕਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਤੀ ਡਾ. ਰਾਕੇਸ਼ ਅਰੋੜਾ ਹੁਣ ਮੋਗਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਮੈਡੀਕਲ ਅਫ਼ਸਰ ਹੈ ਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਸਨ। ਵਿਧਾਇਕ ਦੀ ਭੈਣ ਡਾ. ਹਰਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਯੂਕਰੇਨ ਦੇ ਡੋਨਬਾਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲੁਹਾਂਸਕ ਸਟੇਟ ਮੈਡੀਕਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਰਾ ਡਾ. ਬਲਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਕਰੇਨ ਦੀ ਉਜ਼ਹੋਰੋਡ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮੈਡੀਕਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੌਰਾਨ ਵਿਧਾਇਕ ਨੇ ਯੂਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦੇ ਉਲਟ, ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੈਗਿੰਗ ਜਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ। ਸੀਨੀਅਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕ ਬਹੁਤ ਦੋਸਤਾਨਾ ਅਤੇ ਮਦਦਗਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਦੇਸ਼ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਦੋਸਤਾਨਾ ਸਨ। ਇਥੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵਾਧੂ ਟਿਊਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਉੱਥੇ ਅਧਿਆਪਕ ਸ਼ੰਕੇ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਵਾਧੂ ਕਲਾਸਾਂ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਸਮਝਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਮੈਡੀਕਲ ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਚਾਹਵਾਨ ਯੂਕਰੇਨ ਕਿਉਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਡਾ. ਅਮਨਦੀਪ ਕੌਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ 30-40 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੇ ਡੋਨੇਸ਼ਨ ਮੰਗੀ ਸੀ ਅਤੇ ਟਿਊਸ਼ਨ ਫੀਸ ਵਾਧੂ ਸੀ। ਯੂਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ 30 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਯੂਕਰੇਨ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਥਿਤੀ ਅਜੇ ਵੀ ਉਹੀ ਹੈ। ਯੂਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਖਰਚਾ ਭਾਰਤ ਨਾਲੋਂ ਲਗਭਗ ਅੱਧਾ ਹੈ।
ਵਿਧਾਇਕ ਰਾਜਪੁਰਾ ਦੇ ਪਿੰਡ ਚੰਦੂਮਾਜਰਾ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਰਿਟਾਇਰਡ ਆਰਮੀ ਅਫਸਰ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਇੱਕ ਹਾਊਸਵਾਈਫ਼ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਜੱਟ-ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਵਾਹੀਯੋਗ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਦੋ ਹੋਰ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਸਨ। ਇੱਥੇ, ਖਰਚਾ 1 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਨੂੰ ਛੂਹ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਯੂਕਰੇਨ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਲਗਭਗ 30 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇੱਥੇ ਐਮਬੀਬੀਐਸ ਦੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਡੈਂਟਿਸਟ ਦੀ ਸੀਟ ਮਿਲੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਟਨਾ (ਬਿਹਾਰ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੀਟ ਮਿਲੀ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਉੱਥੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਖਰੀਦਣਾ, ਬਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਨ ਕਾਰਡ ਬਣਾਉਣਾ ਆਦਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਹੋਰ ਰਸਮਾਂ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਲਈ ਯੂਕਰੇਨ ਨੂੰ ਚੁਣਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।”
ਯੂਕਰੇਨ ਤੋਂ ਪਰਤੇ ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਡਾਕਟਰ ਅਮਨਦੀਪ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। ਆਖਰੀ ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਯੂਕਰੇਨੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਔਨਲਾਈਨ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ FMGE ਲਈ ਹਾਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਣਗੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਲ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ, ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਐਡਜਸਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਪੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਹਰ ਸੰਭਵ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗੀ।
ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਜੇ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇੱਥੇ ਰਹਿਣ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਕਾਲਜਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸੀਟਾਂ, ਵਧੇਰੇ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਅਤੇ ਫੀਸ ਰੈਗੂਲੇਟਰੀ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਯੂਕਰੇਨ ਦੇ ਮੈਡੀਕਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟਾਂ ਲਈ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ। FMGE ਟੈਸਟ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਵਾਲ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਪੱਧਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
